21 juli 2010
peuple migrateur/aves de paso
Als fietser door een land reizen geeft je een zeker nomadegevoel,
je krijgt een doorsnede van het land,
je beweegt
je vliegt
je meert aan
je groet
men groet jou
het zijn ontmoetingen met mensen die je slechts 1 keer in je leven zal zien
raar toch
voor mensen die alles willen vasthouden zoals wij
Op reis werd ik 1 keer opgewacht net buiten een duits stadje door een jonge gast.
Zijn auto stond naast de drukke weg geparkeerd en hij bracht me tot stilstand
Hij had me al gezien rustend op een bankje in de binnenstad en hij vroeg me waar ik naartoe ging,
Hij zei dat ik gerust bij hem in de tuin mocht kamperen.
Ik had nog te weinig kilometers gedaan die dag en sloeg zijn aanbod af, ik vond dat trouwens ook een beetje vreemd
We praatten wat verder en hij vertelde me dat hij over enkele weken op de fiets richting Budapest ging, het was zijn eerste fietsreis en hij leek wat onzeker,
Hij stelde allerlei praktische vraagjes over fietsreizen en zo verder..het was een leuk gesprekje
Het leek allemaal niet zo vreemd als ik het eerst ingeschat had
Uiteindelijk zette ik mijn reis verder,
Die ganse dag nog en tot nu nog ben ik onder de indruk van het gastvrij aanbod van deze kerel,
Knap,
Ik hoop dat hij op zijn beurt een mooie reis tegemoet gaat.
Dat zal wel
Met zo'n open geest.
En dan moet ik telkens weer aan Lieven Tavernier denken met de hemelse zin
Wees dankbaar voor elke vreemde die jou heeft gegroet.
Het liedje dat het meest bij aansluit bij het gevoel van altijd maar onderweg zijn, is de soundtrack van de fantastische film Le peuple migrateur (Traveling birds)
je krijgt een doorsnede van het land,
je beweegt
je vliegt
je meert aan
je groet
men groet jou
het zijn ontmoetingen met mensen die je slechts 1 keer in je leven zal zien
raar toch
voor mensen die alles willen vasthouden zoals wij
Op reis werd ik 1 keer opgewacht net buiten een duits stadje door een jonge gast.
Zijn auto stond naast de drukke weg geparkeerd en hij bracht me tot stilstand
Hij had me al gezien rustend op een bankje in de binnenstad en hij vroeg me waar ik naartoe ging,
Hij zei dat ik gerust bij hem in de tuin mocht kamperen.
Ik had nog te weinig kilometers gedaan die dag en sloeg zijn aanbod af, ik vond dat trouwens ook een beetje vreemd
We praatten wat verder en hij vertelde me dat hij over enkele weken op de fiets richting Budapest ging, het was zijn eerste fietsreis en hij leek wat onzeker,
Hij stelde allerlei praktische vraagjes over fietsreizen en zo verder..het was een leuk gesprekje
Het leek allemaal niet zo vreemd als ik het eerst ingeschat had
Uiteindelijk zette ik mijn reis verder,
Die ganse dag nog en tot nu nog ben ik onder de indruk van het gastvrij aanbod van deze kerel,
Knap,
Ik hoop dat hij op zijn beurt een mooie reis tegemoet gaat.
Dat zal wel
Met zo'n open geest.
En dan moet ik telkens weer aan Lieven Tavernier denken met de hemelse zin
Wees dankbaar voor elke vreemde die jou heeft gegroet.
Het liedje dat het meest bij aansluit bij het gevoel van altijd maar onderweg zijn, is de soundtrack van de fantastische film Le peuple migrateur (Traveling birds)
17 juli 2010
volkstuin
15 juli 2010
kamperen
kamperen valt wel mee hoor,
bij maan
bij zon.
de fiets tegen een boom
daarnaast de tent
rechtop zitten in haar lukt niet
fietstassen laten hangen
in de tent is geen plek
de was te drogen hangen aan het stuur
liggen dan maar
wriemelen in je slaapzak
de drinkbus in aanslag
om ook snachts te kunnen drinken
zonder met die blote voeten op het gras te moeten lopen
vermijd beesten in je slaapzak
dan komt alles goed
bij maan
bij zon
opstaan
balanceren op 1 voet
en dan weer
de dag tegemoet...
12 juli 2010
languit in het gras
10 juli 2010
marcel is terug
in Duitsland noemen ze een marcelleke een tanktop
ik heb er mij onderweg eentje aangeschaft om het warme weer te doorstaan
vandaar dus ...
marcel mee op de foto met op de achtergrond de reichstag in Berlin
om de overwinning van de fietser op zichzelf en de omstandigheden te vieren
de komende dagen zal ik enkele fotootjes posten
want het was de moeite...
liefs !
ps die duitsers die kussen niet bij een begroeting, ze knuffelen enkel maar...
ik heb er mij onderweg eentje aangeschaft om het warme weer te doorstaan
vandaar dus ...
marcel mee op de foto met op de achtergrond de reichstag in Berlin
om de overwinning van de fietser op zichzelf en de omstandigheden te vieren
de komende dagen zal ik enkele fotootjes posten
want het was de moeite...
liefs !
ps die duitsers die kussen niet bij een begroeting, ze knuffelen enkel maar...
Abonneren op:
Posts (Atom)