peuple migrateur/aves de paso

Als fietser door een land reizen geeft je een zeker nomadegevoel,
je krijgt een doorsnede van het land,
je beweegt
je vliegt
je meert aan
je groet
men groet jou
het zijn ontmoetingen met mensen die je slechts 1 keer in je leven zal zien
raar toch
voor mensen die alles willen vasthouden zoals wij

Op reis werd ik 1 keer opgewacht net buiten een duits stadje door een jonge gast.
Zijn auto stond naast de drukke weg geparkeerd en hij bracht me tot stilstand
Hij had me al gezien rustend op een bankje in de binnenstad en hij vroeg me waar ik naartoe ging,
Hij zei dat ik gerust bij hem in de tuin mocht kamperen.
Ik had nog te weinig kilometers gedaan die dag en sloeg zijn aanbod af, ik vond dat trouwens ook een beetje vreemd
We praatten wat verder en hij vertelde me dat hij over enkele weken op de fiets richting Budapest ging, het was zijn eerste fietsreis en hij leek wat onzeker,
Hij stelde allerlei praktische vraagjes over fietsreizen en zo verder..het was een leuk gesprekje
Het leek allemaal niet zo vreemd als ik het eerst ingeschat had

Uiteindelijk zette ik mijn reis verder,
Die ganse dag nog en tot nu nog ben ik onder de indruk van het gastvrij aanbod van deze kerel,
Knap,
Ik hoop dat hij op zijn beurt een mooie reis tegemoet gaat.
Dat zal wel
Met zo'n open geest.


En dan moet ik telkens weer aan Lieven Tavernier denken met de hemelse zin

Wees dankbaar voor elke vreemde die jou heeft gegroet.

Het liedje dat het meest bij aansluit bij het gevoel van altijd maar onderweg zijn, is de soundtrack van de fantastische film Le peuple migrateur (Traveling birds)