mandarientjes

misschien zijn we als mandarientjes,

hoe meer einde seizoen,

hoe minder smaak :-)

mollESC / het tweede vervolg

een woordvriendje brengt vanaf januari een tijdschriftje uit

ben eigenlijk wel benieuwd

ook jullie kunnen inschrijven wil je dit gratis in de mailbox krijgen door gewoon een mailtje te sturen naar

mollesque@gmail.com

en hier kan je ook zijn blog volgen

het tweede vervolg

liefs laito

straatlantaarn

in deze tijd van wit en wit wit, wit

laat ik me inspireren door straatlantaarns

liefs

laito

joaquin (sabina)

ik heb iets met joaquin, tistezeggen met Joaquin, een personage uit de boeken van Jaimy Bayly, een peruviaanse schrijver/tv persoonlijkheid, daar zal ik het nog wel een andere keer over hebben.

ik heb nog iets anders met Joaquin Sabina, een spaanse singersongwriter, hij slaagt er telkens in om mijn hart vol te raken met zeer mooie poetische teksten.

De man is ondertussen 60, en zingt dat het er op 60 niet toe doet welke maat van calvin klein men heeft. Hij is republikein, vriend van prinses Letizia, Guti de voetballer én schreef het Atletico Madrid clublied.

Hij is geboren in Ubeda (Andalucia, Jaen) maar woont sinds jaar en dag in Madrid in een appartement dat uitkijkt op la plaza Tirso De Molina (hartje Madrid niet zo ver van de Rastro vlooienmarkt). Na een bewogen leven kreeg hij in 2001 een beroerte. Hij zingt over whisky on the rocks en was zeker en vast alcoholverslaafd en had wel 100 vrouwen, hij schreef ze van hem af :-) Nu doet hij het wat kalmer aan, vroeger hadden veel van zijn vrienden de sleutel van zijn appartement maar ook dat is nu blijkbaar veranderd. Verstand komt met de jaren...

Sinds een paar weken is er een nieuwe cd na een paar jaar stilte.

Ik wil jullie zo graag inleiden in de wereld van Joaquin Sabina, een wereld vol poezie. Hij zingt als een kat op een heet zinken dak vrees ik maar dat moet je er bij nemen.

De laatste cd heeft hij samen met een kompaan schrijver Benjamin Prado gemaakt, ze zijn naar Praag getrokken om de cd te schrijven, zijn kompaan/schrijver had er een gebroken relatie te verwerken, ze hebben er gediscussieerd over punten en kommas en over woorden te veel

Zo schrijft hij over Praag: donde el amor naufraga en un acordeon, Praag waar de liefde verdrinkt in een acordeon, de karelsbrug die hem epidemie met lidteken leert rijmen.

Ai praga praga praga

dos dedos en la llaga y un santo en el desvan

twee vingers in de zij en een heilige in de canapéé

hij maakte een cd op de as van liefde

doe het hem maar na, joaquin....

Ben je gebeten door het Sabinavirus dan kan je hier de documentaire zien over hem en zijn vrienden, van een aantal jaren geleden ....

http://www.joaquinsabina.net/foro/videos/video-documental-19-dias-y-500-noches

echt de moeite!

Hier twee youtubekes:

het eerste de nieuwe single in samenwerking met een nieuwe groep jonge wolven met een hoog rockandrollgehalte : Pereza

Let op de gretigheid!

Tiramisu de limon

Cristales de bohemia

Waarin hij zijn liefde voor Praag bezingt......

liefs

wien

schouw

plezant om nu en dan eens door het dakvenster te kijken

liefs

veel

laito

william fitzsimmons

Gisteren ben ik naar William Fitzsimmons gaan kijken in Botanique. Het was een hartverwarmend optreden. William wie? zal je waarschijnlijk zeggen want de man is niet zo bekend, hij ziet er uit als een zelfmoordterrorist maar maakt mooie liedjes over scheiden en lijden. Hij is ergens uit het verre Illinois en maakt akoustische muziek op een fluistertoontje.

Op het einde van het optreden ging hij deze keer met band puur zonder elektriciteit spelen van op een balkonnetje boven de zaal. Waaw

wil je meer over de man weten, neem dan alvast op deze youtube een kijkje, echt de moeite...

liefste luc

liefste luc

ik luisterde het voorbije weekend naar 100 op 1

je had een tuimeling gemaakt naar plaats nr 8 of 9 met je liedje Mia

ik vind dit spijtig

zelf een beetje gezocht

je verknoeide de laatste jaren dat liedje

je relativeerde jezelf en je groepje stuk

je was een schim van de loser

je had zorg moeten dragen voor je mia

maar stond liever met isabelle a in je blote bovenlijf

je werd een persiflage van jezelf

ooit wordt mia weer het meisje van de middenstand

maar nu nog niet

om louis te citeren

ze kan niet terug naar sas van gent in zeeland

als figurante achter in het gelid

carre lag aan haar voeten, zo zou het eigenlijk moeten.

voor die lieve kleine meid uit evergem.

liefs

laito

http://www.youtube.com/watch?v=6aFSp1V_mU0