Lap ...twee dagen later ...was ik dus ziek....en ik heb niet geneut. Neenee, ik hou me sterk.
Goh misschien moet vrouwen maar es afleren om altijd in hokjes te denken ;-)
jullie hadden dus nog een versje te goed he, tis slechts een beetje toepasselijk hoor ;-)
Ziek
Wachten op de dokter,
alsmaar zieker voelen,
kijken in de spiegel
naar je eigen smoelen,
voelen aan je polsslag,
kijken naar je tong
en iets horen piepen,
in je linkerlong,
bang als een marmotje,
vader is geen held,
ik schrik me al een rotje,
als er wordt gebeld,
dan treedt de dokter binnen.
‘k vertel ‘m van m’n piep,
hij kijkt me onderzoekend aan,
dan zegt ie, zucht eens diep,
hij klopte op mijn ribben,
‘k geef voor mezelf geen cent,
en ik denk bij ieder klopje,
dit is het begin van ’t end,
‘k ben door die angstpsychose
een nederige Hansworst,
ik ruik al de Narcose,
het mes gaat in m’n borst
en als ik na een dat of wat
weer eindelijk besef,
dat ik mezelf te pakken had,
heb ik het grootste lef.
Toon Hermans: “Verzamelde versjes”
Publicado con Flock
Geen opmerkingen:
Een reactie posten