14 april 2009

een kaarsje

zo nu en dan doe ik eens een kaarsje branden
gewoon om wat kracht uit te putten
eens kreeg ik een kaarshoudertje van mijn leraar spaans
op een barbecue had hij aan ieder van ons zo een potteke gegeven
op elk potje stond toen een stukje uit een onaards mooi liedje van Joaquin Sabina (en geloof me, hij heeft veel mooie liedjes gemaakt met teksten om van te smullen)

bij mij stond er op mijn potje
que te aproveche mirar lo que miras
moge je genieten van het kijken waar je naar kijkt (slecht vertaald maar tis ook niet makkelijk)


als ik het later bij het spaans leren een beetje lastig had, deed ik dus dat kaarsje branden en dat doe ik nu nog altijd als ik een moeilijke noot moet spelen.


Noches de boda (trouwnachten)

Que el maquillaje no apague tu risa,
que el equipaje no lastre tus alas,
que el calendario no venga con prisas,
que el diccionario detenga las balas.
Que las persianas corrijan la aurora,
que gane el quiero la guerra del puedo,
que los que esperan no cuenten las horas,
que los que matan se mueran de miedo.
Que el fin del mundo te pille bailando,
que el escenario te tiña las canas,
que nunca sepas ni cómo ni cuándo
ni ciento volando, ni ayer ni mañana.
Que el corazón no se pase de moda
que los otoños te doren la piel,
que cada noche sea noche de bodas,
que no se ponga la luna de miel.
Que todas las noches sean noches de boda
que todas las lunas sean lunas de miel.
Que las verdades no tengan complejos,
que las mentiras parezcan mentiras,
que no te den la razón los espejos,
que te aproveche mirar lo que miras.
Que no se ocupe de ti el desamparo
que cada cena sea tu última cena,
que ser valiente no salga tan caro,
que ser cobarde no valga la pena.



het liedje op youtube

Geen opmerkingen: