M'n fiets, ik blijf versteld staan van z'n kracht. Ik heb hem nog geen naam gegeven maar het scheelt niet veel, ik heb hem m'n barcelonafiets genoemd omdat ik er ooit mee naar barcelona ben gefietst. Ondertussen is dat al een poosje geleden (10 jaar?) . Meestal als ik er dan zo naar kijk dan bedenk ik hem in de buik van een vliegtuig of tegen de boom van een camping of aan't wachten tegen het raam van de Mercadona tot ik terug ben met het nodige voedsel. Zijn remmen verslijten vlug maar voor de rest geen klagen.
Mijn fiets....chapeau!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten